Christel Provaas schreef op dinsdag 13 december 2011, 23:14:


Vraag ik me ook af,..... heb zelf wel 'cutting' gespeeld met Chaser, en zelfs nu nog gooit ie z'n oren plat naar achteren! Brrr... heeeeeeeel gevaarlijk paard wat eraan komt!
En nog nooit, zelfs niet p.o., op m'n tenen heeft gestaan...
Maar idioot is dat er verdraaid mensen zijn geweest die angstig waren voor Chaser!
Juist door die 'woeste' uitdrukking op z'n gezicht en die oren plat naar achteren.
Let trouwens eens op cuttinghorses??? Het scheelt zowat niets of ze bijten écht op 'n rund.... en al die oren gaan naar achteren hoor...

Wil.

Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.

Christel Provaas schreef op dinsdag 13 december 2011, 23:14:


Ja oke, ik snap je punt. Tja... waarom wegpoetsen? Piet noemde al de heersende reden; dat de grens naar het omzetten in agressief reageren dun is?
Ik weet het niet.
Het is voor mij echt een punt waar ik over pieker.

Fanatiek is Billy zeker. Hij wil absoluut meedoen. Maar hij wordt ook gemakkelijk boos als hij mij niet duidelijk vindt. Kereltje met karakter.
Leert daarentegen erg snel.

Wil schreef op dinsdag 13 december 2011, 23:27:


Ik kijk inderdaad graag cuttinghorses, bv bij de ranch horse classics hier. En ja, het klopt wel, die nijdige uitdrukking.
Maarruh... ook die kan verder gaan dan alleen een uitdrukking. Een van de cuttinghorses dit jaar beet werkelijk de runderen.

Monique Meijer schreef op zaterdag 10 december 2011, 17:58:

Nou ja ,dat is bekend fenomeen!
Die arme dieren kunnen t daglicht niet verdragen.pfffff

ijzer/zweep/spoor/bitloos,maar niet stuur-of hopeloos.

Sandra van Bommel schreef op dinsdag 13 december 2011, 19:47:


Ik denk dat dat komt doordat de oren een eigen leven leiden, ik bedoel ze gaan onwillekeurig naar achter tijdens de oefening omdat je paard zich concentreert en met de oefening bezig is. Als je oren naar voren wil trainen moet het appart aanleren, dus met een woord bv "oren" trainen, los van andere oefeningen. Op die manier kan Billy leren dat hij zelf bepaalt of zijn oren naar achter of naar voren staan en dan kan je daarna leren dat tijdens andere oefeningen de oren naar voren kunnen. (leg ik het hier goed uit? )

Christel Provaas schreef op dinsdag 13 december 2011, 23:14:

Ik zie daar de zin ook niet van in. Als je goed kijkt zie je ook wel het verschil tussen speels of geconcentreerd de oren in de nek en oren boos in de nek, ligt waarschijnlijk ook een beetje aan je paard. 2 van de 4 hier zijn ontzettend expressief, daar zie je als mens zelfs makkelijk de nuances. Oren in de nek met een grijns op z'n gezicht... Bij de andere 2 is dat minder makkelijk. Boos oren in de nek moet je uiteraard niet belonen. Oren in de nek is veel genuanceerder dan simpelweg 'boos'.

Sandra van Bommel schreef :

Da's dan pech hebben want bijten (of slaan) naar het rund tijdens cutting levert 3 strafpunten op.

Martina schreef op woensdag 14 december 2011, 10:27:


Dit zie ik bij Liltje, ze heeft verschillende varianten: boos, (te) enthousiast, uitnodigen om te spelen, om iets gedaan te krijgen, etc.

De boze variant is erg duidelijk, dan laat ze haar hoofd zakken en vaak kantelt ze haar hoofd ook iets. Kimmie maakt dan heel erg snel dat ze weg komt.

Als we aan het oefenenen zijn, legt ze ook wel eens haar oren in de nek. Is ze rustig en geconcentreerd, dan staan haar oren naar voren of als de oefening wel heeeeeel erg bekend en gemakkelijk is, in een neutrale stand. Is ze erg enthousiast (te enthousiast), reageert ze op elk klein dingetje voordat ik goed en wel duidelijk gevraagd heb wat de bedoeling is. Ze laat van alles zien op een hectische manier, hoofd hoog en oren in de nek: Bedoel je dit, bedoel je dat, doe ik het goed, zeg wat, of moet ik wat anders doen, waarom zeg je niets?! Ik maak haar dan met "ho" en "wachten" duidelijk dat ze te vroeg is, ik laat haar dan even met "rustig" en haar hoofd laag tussen mijn handen staan en dan proberen we het opnieuw.

Liltje heeft veel problemen gehad met communiceren met mensen. Ze wist niet hoe ze op een vraag van mij moest reageren, want met mensen communiceer je niet, die slaan en schoppen immers alleen maar. Inmiddels nodigt ze mij ook uit om te spelen, maar daar ben ik nog voorzichtig mee. Op een gegeven moment slaat ze van enthousiasme door en staat er een paard voor je neus idioot te springen en te doen. Ik maan haar daarom tot kalmte, kriebel even en verwijs haar door naar Kimmie die graag meespeelt.

Laatst kwam Liltje duidelijk geirriteerd naar me toe. Ze stond voor me met oren in de nek, draaide zich met een hoog "hiiii" om, deed twee gallopsprongen en keek om. Ik ben meegelopen tot aan de ingang van het weiland. Bleek dat een draadje los van het paaltje gegaan was en de weg versperde. Nou ja, het lag op de grond en dat is voor Liltje vreselijk eng, want op draadjes staan stroom. De opluchting was groot toen ik het draadje verwijderde. Kim stapt daar gewoon overheen.

Monique

Ik wil altijd wel eens een weekje of 2 - 3 naar Frankrijk, Portugal of Duitsland trekken hoor

Ben ik er ook even tussenuit en ondertussen omringd zijn door allemaal beestjes! Geen probleem voor mij hoor!

Als je het bekijkt, is het toch zo gek nog niet...

Groetjes
Kirsten

joop schreef op woensdag 14 december 2011, 10:22:


Ja, dat deed ik al. Leek me ook logisch. Je kunt niet twee criteria in een keer trainen. Maar hij 'vergeet' de oortjes als hij aan het werk is en de sporadische keer dat ze eventjes naar voren gaan en ik click, wordt geen verband gelegd.

Maar eigenlijk schrijf je de reden zelf ook.. paardje is zo geconcentreerd dat de oortjes een eigen leven leiden.

Martina schreef op woensdag 14 december 2011, 10:27:


Klopt dat oren in de nek veel meer betekent dan boos zijn. Het kan ook op spanning duiden en ik neem aan dat spanning niet per definitie als negatief wordt ervaren.

In dit issue hink ik dan ook nog echt op twee benen.

Enerzijds snap ik het punt dat oren in de nek/boos gezicht een dunne lijn kan vormen naar agressie en dat mensen daarom trainen op 'goede werkhouding´
Neem bv cutting... is daar ook niet de grens tussen opperste concentratie en agressie dun? Zoals het ene paard wat daadwerkelijk de runderen ging bijten? Je ziet wel meer paarden iets opjagen (bv bij chasing the tiger) en daarbij oren in de nek leggen en toch bijten als ze de kans krijgen...

Aan de andere kant... boos gezicht door opperste concentratie,... ja, kan ik mij ook iets bij voorstellen. Hij is zeer fanatiek, dus het zou bij hem passen. En moet je dat dan idd weg willen poetsen? Geen idee eigenlijk

Ik weet het echt niet.

Overigens... hij doet het verder wel goed... hij werd vorige maand 1e met de horseagility wedstrijd (Horseagilityclub, waarbij je dus een filmpje op stuurt van de maandelijkse course)
De wil om iets te doen, is er... absoluut.

Niek kan dat ook zo sterk met die oren. Vooral bij een renspelletje in de wei. Daarnaast kan hij dan ook nogal enthousiast met zijn benen gaan maaien of lekker gaan bokken tijdens de achtervolging. Leuk hoor zo spelen maar soms ook wel heftig om te zien.

Nu het glad ik waag ik mij er ook echt niet aan. Wát als hij in volle vaart uitglijdt en mij niet ontwijken kan. Dan is de inmiddels te dikke Draver toch wel erg groot. En zijn niet al te magere baasje ineens heel klein

Ilma Meijer schreef op woensdag 14 december 2011, 14:13:

Anne Maria schreef op dinsdag 13 december 2011, 21:13:


Ha leuk!!! Dank je wel.
Inderdaad vaak de oren in de nek...

Sandra van Bommel schreef op woensdag 14 december 2011, 12:36:


Wat interessant, wil je mij daar iets meer over vertellen?

groetjes,Merel