| Door Christel Provaas, 21-5-2008. | 1633 keer bekeken. |
Met en zonder bit bestaat er de mogelijkheid om het paardenhoofd naar beneden of opzij te sjorren. Allemaal balansverstoring. Ik probeerde het eens zonder.
| Door een discussie over balansverstoring die optreedt wanneer de ruiter met of zonder bit aan het paardenhoofd zit, werd ik geïnspireerd om het eens zonder 'een ding aan het hoofd' te proberen, zodat ik kon ondervinden hoe ingrijpend teugelhulpen nu werkelijk zijn. Mijn persoonlijke overtuiging is dat of je nu met of zonder bit rijdt, en je rijdt met aanleuning, je in beide gevallen invloed op het hoofd uitoefent, maw de eigen balans van het paard -hoe minimaal ook- VERSTOORT. Dit heeft niets met al dan niet bit te maken, maar met het feit dat er teugels aan het hoofd zitten die de positie van dat hoofd dus kunnen beïnvloeden. Mijn persoonlijke ervaring is dat er weinig verschil is tussen met en zonder bit rijden, maar daar gaat dit topic niet over. Zodra er invloed op het hoofd wordt uitgeoefend, zie je dat terug in een iets kortere pas, iets minder schoudervrijheid, een iets minder doorkomend achterbeen en een iets mindere neiging om de hals te laten dalen. Ik wilde voor mezelf uitvinden in hoeverre dat bij de teugelwerking vandaan kwam. Een test voor mezelf dus. Uit die test bleek dat wanneer ik helemaal van het hoofd afblijf, de passen INDERDAAD ruimer worden, het achterbeen INDERDAAD verder ondertreedt en de hals INDERDAAD gemakkelijker en lager daalt. Maw de rug wordt beter gebruikt. Een eye-opener, want blijkbaar beïnvloedt zelfs een simpel contactteugeltje al de bewegingsafloop...! Ik heb deze foto's dus niet geplaatst uit het oogpunt: 'kijk eens wat ik durf' en ben dus ook niet geïnteresseerd in reacties dat anderen het beter kunnen, want het gaat nl niet om BETER. Het gaat om voelen, ervaren, je realiseren wat er gebeurt, wat het verschil is wanneer je totaal van het hoofd afblijft door even totaal niets aan het hoofd te hangen. Het is een leermoment, geen pochmoment. Praktisch: omdat ik voor het eerst zonder hoofd-ding reed, heb ik de eerste 20 minuten het hoofdstel eraan gelaten. Zo kon ik met Cadiz afstemmen hoe het rijden met een touw om zijn hals voor ons beiden in zijn werk ging en checken hoe ongelooflijk veel uit mijn zit en gewicht moest komen en intussen toch mijn vertrouwde 'stuur en rem' bij de hand houden. Da's een behoorlijke omschakeling, want je bent gewoon gewend af en toe even een ophouding of een release te geven, effe iets meer stelling, en die mogelijkheden heb je dan niet. Natuurlijk is er vanalles op mijn houding en zit aan te merken, maar dit is wat er gebeurt als je niet meer middelen tot je beschikking hebt, omdat je ze vrijwillig verwijderd hebt. In die eerste 20 minuten mét teugels heb ik ze niet gebruikt, slechts het uiteinde vastgehouden, anders zou de test van het teugelloos rijden geen nut hebben. Ik hoop dat ik zo beter heb uitgelegd waarom ik deze foto's geplaatst heb. Ook Buck moest eraan geloven. Ander type paard, andere bouw, andere beweging. Voor Buck duurt het langer voordat hij zich uit zichzelf zal oprichten, maar het zit er wel in denk ik. Het zal meer oefening vergen, meer achterhandtraining. Buck wil liever doordenderen dan energiek schakelen. Toch zal de enige oplossing zitten in het trainen van de achterhand, niet in het helpen, begrenzen, tillen van de voorhand. Zeer leerzaam dit. P.S. De donkere strepen op zijn hals zijn niet van het touw. Hij heeft daar carboleum zitten, die uit het hek in zijn haar dringt als ie naar het gras rond de paddock reikt. |
|
1 |
2 |
3 |
4 |
5 |
|
6 |
7 |
7 |
9 |
10 |
|
11 |
12 of zoiets |
13 |
Buck 1 |
Buck 2 |
|
Buck 3 |
Buck 4 |
Buck 5 |
Buck 6 |
Buck 7 |
|
Buck 7 |
Buck 7 |
Buck 8 |
Buck 9, 10 of 11 |
Buck 12 |
|
Buck 14 of zoiets |
Losse reacties: