stumperd | maandag 7 januari '08, 14:35 |
Je hebt je uiterste best gedaan en haar nog een mooie tijd gegund,daar moet je het mee doen. Er zijn niet veel mensen zoals wij die alles voor een dier over hebben. Groetjes en sterkte Conny |
Esther | zondag 9 september '07, 15:56 |
Gelukkig is ze beslist geweet het laatste jaar, de laatste zes weken was een lijdensweg voor haar, toen ze de vetten niet meer om kon zetten is ze in zeer korte tijd denk ik ruim honderd kilo zwaarder geworden, het oedeem enzo maakte het natuurlijk ook erger. Ik hoop gewoon dat het met dat magere paard niet zo af hoeft te lopen. Want dat vond ik wel hard te verteren, we dachten dat ze er was. |
marjolijn | zondag 9 september '07, 13:54 |
Tja Esther, dit is zo herkenbaar. Ik heb ditzelfde ook al meegemaakt, je doet je best, het lijkt te lukken en dan toch.... het lijkt dat wel of het toch al gewoon niet zo moest zijn. Gelukkig kun je je ook vasthouden aan de keren dat je uit een diep dal toch een nog lang en gelukkig dier weet te toveren. |
trea | zondag 9 september '07, 04:34 |
Jeetje Esther, op de een-na-laatste foto ziet ze er zo goed uit! 'T blijft bizar en triest. |
Esther | zaterdag 8 september '07, 22:59 |
Haar dood was eigenlijk niet verwacht, ze knapte zo op. Ik heb de foto s nu neer gezet naar aanleiding van dat magere paard, ik wil er eigenlijk mee zeggen dat je er rekening mee moet houden dat het nog mis kan gaan na herstel. Gelukkig heeft Ör wel een plekje, ze was goud waard en heeft geen pijn meer. |
muriel | zaterdag 8 september '07, 22:52 |
Wat een machteloos gevoel... Heb na het zien van de foto's en het verhaal indertijd te hebben gevolgd weer een brok in mijn keel. Heel veel sterkte Esther, zij heeft nu rust ik hoop dat jij dit binnenkort ook krijg en het een plek kan geven. |